Out of your comfortzone..

Kim Goed (30) vertelt hoe ze haar grenzen overwint in het surfen…

 

Het is toch best gek om je als dertiger weer zo te voelen alsof je als 14-jarige met je glanzende, kersverse buitenboordbeugel het nieuwe schooljaar moet beginnen.

Sinds een jaar of twee probeer ik niet alleen de bergen te bedwingen met een board maar ook de zee. Vooralsnog ben ik altijd in het gezelschap geweest van minimaal een ander persoon als ik de onvoorspelbare schuimkragen van de Noordzee tegemoet spring. Telkens wanneer ik de zee in stap met een board onder mijn arm, voel ik vlinders in mijn buik. Een combinatie van opwinding en lichte spanning. Vandaag hebben die lieflijke vlinders plaatsgemaakt voor een wat grovere variant van het fladderende assortiment der dierenrijk.

Ik ben vandaag alleen. Niemand om de zware taak van het aantrekken van een wetsuit mee te delen, niemand om de eerste koude waterstoom te trotseren en niemand om de (wat voor mij nog een eeuwigheid lijkt te duren) peddelexcursie richting de tweede of derde bank mee af te leggen. Daar sta ik dan met mijn metaforische buitenboordbeugel.

Ik zie gelukkig andere surfers in de zee dobberen. Gelukkig ben ik niet helemaal alleen in die grote zee. Ik neem een diepe zucht, doe wat rek en strekoefeningen in ga vol goede moed in mijn eentje de zee in. Ik peddel daar waar de andere surfers ongeveer liggen, dat zal wel een goede plek zijn. Ik ben nog niet dusdanig bedreven dat ik goed kan inschatten waar ik precies de beste golven kan pakken. Vlak voor mijn neus pakt een jongen een goede golf, en oh nee, hij kan goed surfen zeg! Even ben ik bang dat ik stiekem in de weg lig, oeps. ‘He Kim! Wat gezellig dat je ook even lekker komt surfen!’, Hoor ik iemand zeggen.

De goed getrainde surfjongen die net zo mooi de golf pakte is een van de drie die in het water liggen; de jongens van de surfschool. Ik krijg nog een paar tips hier en daar, pak zelf een paar golven en wordt meteen gevraagd of ik de volgende keer ook weer mee de zee induik. Euforisch! Alsof niemand mijn buitenboordbeugel had opgemerkt. The magic does happen when you step out of your comfort zone.

De volgende keer dat ik alleen met mijn surfplank onder mijn arm sta, weet ik dat ik ook in mijn eentje die golven kan trotseren, weet ik dat niemand mijn handje hoeft vast te houden als ik de zoveelste whipe-out krijg. De volgende keer weet ik dat ik toch weer met open armen wordt ontvangen door de andere surfers. De volgende keer sta ik mijn een smile van oor tot oor op het schoolplein, ondanks mijn buitenboordbeugel.

Kim Goed is een 30-jarige surfster uit Haarlem. Ze heeft taal en communicatie gestudeerd aan de Universiteit van Amsterdam en heeft een grote passie voor surfen en snowboarden.